สำหรับเรื่องนี้ความเก่านี่ไม่ต้องพูดถึงเลยครับเขียนขึ้นในปี 2005 มุมในเรื่องหรือการกระทำถ้าเป็นเด็กรุ่นใหม่นี่อาจจะงงๆ แบบดักแก่จริงๆ พอดูแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กเลยโดยเฉพาะตอนที่นางเอกได้โทรศัพท์เครื่องแรก รุ่นที่เป็นฝาพับเปิดปิดได้ (สมัยนั้นใครมีโทรศัพท์แม่งโครตเท่) หรือการเล่นเชือกถักเป็นรูปต่างๆ คือดูแล้วเหมือนย้อนเวลาเลยครับเป็นความเก่าที่หอมหวานจริงๆ สำหรับเรื่องนี้เป็นการ์ตูนรักนะครับ พอดีผมเบื่อๆเลยลองเปลี่ยนเอาแนวรักมาดูบ้าง ^^ และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่โด่งดังมากเช่นกัน ผมไม่ลังเลที่จะเลือกหยิบมาดู โดยเนื้อเรื่องกล่าวถึงตัวละครสาวที่ชื่อ "ซาวาโก๋" เป็นคนเงียบๆและน่ากลัวจนใครต่างเรียกเธอว่า "ซาดาโก๋" (ซาดาโก๋เป็นผีญี่ปุ่นที่น่ากลัวถ้าเทียบกับบ้านเราก็แม่นาคประมาณนี้มั้ง) เรื่องเล่าของเธอแพร่ออกไปทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หรือคบด้วยเลย เธอจึงอยู่อย่างโดดเดี่ยวและโดนเอาเปรียบมาโดยตลอดแต่อยู่มาวันหนึ่ง การเปิดภาคเรียนก้าวขึ้นเป็นเด็กมัธยมปลายเธอได้พบกับชายหนุ่มผู้ที่ยิ้มและกล้าเข้ามาคุยกับเธอ ชายหนุ่มพยายามเข้าหาและทำหลายๆอย่างเพื่อเธอ และชีวิตเธอก็เริ่มที่จะเปลี่ยนไป. . .มาวิจารณ์กันเลยละกัน อย่างแรกคือการตัดตัวละครทิ้ง ส่วนนี้ผมรับไม่ได้จริงๆผมว่าเขียนบทได้เหี้ยมากเกินไปเช่นมันจะมีผู้หญิงน่ารักๆคนหนึ่งที่ชื่อ "คุโรมิ" เป็นคนที่รักพระเอกเหมือนกัน เธอก็รอคอยมานาน อาจจะถูกที่ในเนื้อเรื่องที่เธอใช้วิธีการหลายอย่างที่ไม่ถูกต้อง แต่พอเรื่องโดนเปิดเผยตัวละครขับเคลื่อนตัวนี้หายไปและไม่กลับมาอีกเลย ผมว่าส่วนนี้ไม่โอหวะ วางบทเค้ามาค่อนเรื่องอยู่ๆตัดทิ้ง ทิ้งแบบ เห้ยยยยหายไปเลย แล้วประเด็นที่คุโรมิก็โดนเพื่อนๆหาประโยชน์หละไม่คิดจะช่วยตัวละครตัวนี้เลยเหรอ? เพราะมึงวางโครงมาซะค่อนเรื่องแล้วผมจัดว่าเค้าเป็นตัวสำคัญตัวหนึ่งเลยนะ พอมาตัดทิ้งไปดื้อๆผมว่าไม่โอ ต่อมาเป็นความน่ารำคาญของนางเอกคือมันร้องไห้อยู่นั้นแหละแล้วก็อ่อนต่อโลกเหลือเกิน กูว่าเด็กอนุบาลแม่งรู้เยอะกว่านางเอกเรื่องนี้อะ ถ้าเป็นยุคนี้เหมือนเค้าจะมีคำเรียกคนประเภทนี้ว่า "ซึน" แต่นี่เป็นจุดขายของเรื่องเลยเพราะต้องอย่าลืมว่ามันถูกเขียนมาตั้ง 11 ปีที่แล้วหากใช้ความรู้สึกและมุมมองผมเทียบกลับในตอนนั้นต้องบอกว่ากระแสช่วงนั้นนางเอกต้องประมาณนี้แหละ แต่ถ้าหากใช้อารมณ์ปัจจุบันตัดสิน นางเอกจะน่ารำคาญไปเลย 555 แต่ก็ไม่น่ารำคาญมากหรอกนะ จะมีก็บางฉากแค่นั้นแบบ "มึงจะร้องไห้ทำไมวะ" แต่ผมว่ามันมีเสน่ห์ดีนางเอกแบบนี้โดยส่วนตัวผมก็ชอบผู้หญิงเรียบร้อยแบบนี้หละ -..- และจุดสุดท้ายที่ผมเซ็งที่สุดคือมัน "กัก" ไม่ยอมบอกรักกันสักที ต่างฝ่ายต่างเขินอายดูแล้วขัดใจฉิบหาย!!! ทั้งคู่พระนาง หรือคู่เพื่อนพระเอกก็ตาม แต่ๆๆๆๆอย่าลืมอีกเช่นกันมันเขียนมาแล้ว 11 ปี การบอกรักหรือการคบกันในยุคก่อนมันไม่หวือหว่ารวดเร็วและรุนแรงเหมือนทุกวันนี้ดังนั้นหากใช้มุมมองในสมัยนั้นก็บอกได้เลยว่าบทรักดีเยี่ยมและหวานมากๆแล้ว แต่ถ้าใช้มุมมองสมัยนี้บอกเลยเด็กมาก เด็กเหี้ยๆ ฉากรักกากกว่าการ์ตูนแอ็คชั่นฆ่ากันเลือดสาดของสมัยนี้อีก หลักๆที่ดูแล้วขัดใจก็ประมาณนี้ครับ โดยรวมคลายเครียดได้เป็นอย่างดี ให้อารมณ์นึกย้อนถึงอดีต และบทรักหวานแบบเบาๆสไตล์เก่าๆน่ารักไปอีกแบบ ถ้าถามว่าจะให้คะแนนเท่าไหร่ผมตอบได้ยากเพราะหากใช้อารมณ์หรือการเดินเรื่องแบบการ์ตูนในปัจจุบันยังจัดว่าไม่โดดเด่นสำหรับผม แต่หากเอาใจย้อนนึกถึงอารมณ์สมัยอดีตคิดว่าถ้าเราดูในสมัยนั้น คะแนนก็จะดีและเป็นการ์ตูนที่ฟินใช่เล่น ถ้าให้เฉลี่ยกันแล้วผมให้ที่ 7.5/10 คะแนนครับ. . .คะแนนน่าจะได้มากกว่านี้แต่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผมไม่นิยมดูแนวรักๆจึงไม่ค่อยมีต้นแบบให้เทียบกัยเรื่องอื่น แต่หากเทียบกับ Toradora บอกเลยสู้ Toradora ไม่ได้แน่นอน แต่มันก็คนละแนวแหละอันนี้เดินเรื่องเรียบมาก เรียบเหี้ยๆ เรียบจนเย็นเฉียบ ก็นะการ์ตูนรักสมัยนั้นเค้านิยมแบบนี้ แต่ Toradora มันปวดตับฉิบหาย น้ำตาล่วงเลยทีเดียว 555 ก็ประมาณนี้ครับยังไงก็หาดูไว้นะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีชื่อเสียงมากเรื่องหนึ่ง จัดเป็นตำนานเลยก็ว่าได้ ^^