ช่างเป็นความบังเอิญเสียจริงหลังจากที่ผมพึ่งดูสุดยอด anime อย่าง KISEIJUU ไปหมาดๆเรื่องนี้ทำออกมาด้วยแนวคิดคล้ายๆกันเลย เนื้อเรื่องกล่าวถึงสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์หนึ่งที่ถูกเรียกว่า "กูล" พูดง่ายๆมันก็เหมือนผีดูดเลือดนี่แหละ อาหารของมันคือมนุษย์แต่กูลก็มีหลายแบบ คือพวกที่ฆ่าและกินอย่างสนุก กับพวกที่ทำเพื่อความอยู่รอด (พอเพียงอะไรประมาณนั้น) แต่มนุษย์คงยอมไม่ได้ที่จะต้องถูกฆ่าตายหรือตกไปเป็นอาหารจึงได้มีหน่วยงานสำหรับกำจัดกูลโดยเฉพาะ เป็นแหล่งรวบรวมยอดฝีมือสำหรับต่อสู้กับปีศาจร้ายนี้โดยเฉพาะ พระเอกของเราเป็นเพียงคน
ธรรมดาต่ด้วยอุบัติเหตุจนเกือบตายทำให้แพทย์ต้องปลูกถ่ายอวัยวะซึ่งอวัยวะที่ได้นั้นกลับเป็นของกูลมิใช่จากมนุษย์ พระเอกของเราจึงเปรียบเสมือนครึ่งปีศาจครึ่งมนุษย์ ดังนั้นแล้วการจะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติก็คงมิสามารถทำได้อีกต่อไป และพระเอกก็เป็นคนเดียวที่สามาถเข้าใจความรู้สึก ความนึกคิดของทั้ง 2 ฝ่ายระหว่างกูลกับมนุษย์ได้เพราะเคยใช้ชีวิตอยู่ในโลกทั้ง 2 แบบ ดังนั้นสงครามฆ่าล้างระหว่างกูลกับมนุษย์จะจบลงแบบไหน พระเอกของเราจะสามารถหาจุดร่วมได้หรือไม่ น่าติดตามครับต้องลองดูเอาเอง. . . โดยส่วนตัวผมว่าหนังทำออกมาได้ดีทีเดียว เสียงตอบรับก็เยอะมาก แต่ไม่รู้เป็นอะไรพักหลังๆผมแทบไม่มีอารมณ์ร่วมหรือเศร้าไปกับตัวที่หนังพยายามสื่อออกมาเลย เรื่องนี้ก็เช่นกันมีแต่คนบอกตอนจบเศร้ามาก ร้องไห้น้ำตาแตกกันเลย แต่ผมเฉยๆนะนี่ผมแปลกรึเปล่า? อย่างที่เกรินไปในช่วงต้นว่าคล้ายคลึงกับเรื่อง Kiseijuu มากเพราะเนื้อเรื่องแบบนี้ไม่สามารถหาข้อลงตัวได้แน่ๆต่างฝ่ายต่างต้องทำเพื่อความอยู่รอดของสายพันธุ์ตนเองเท่านั้น โดยรวมช่วงแรกน่าเบื่อมาก (ตอนที่ 1-12) คือเป็นเหมือนบทเกริ่นว่ากูลคืออะไรมีการดำรงชีวิตแบบไหนมีกี่ประเภทและพระเอกกลายมาเป็นครึ่งกลูได้อย่างไร มีแค่นั้นแหละพระเอกเราก็สายกากอีกตามเคย ขี้กลัวและโครตโลกสวย ดูแล้วขัดหูขัดตาฉิบหายแต่พอภาคหลัง (ตอนที่ 13 - 24) พระเอกมันเปลี่ยนไปโหดสัส แบบไม่ค่อยสมเหตุสมผลที่บอกว่าไม่สมเหตุสมผลนี่หมายถึงด้านจิตใจนะ ด้านฝีมือมันเก่งเพราะได้รับพลังจากกูล แต่ด้านจิตใจนี่ซิ!!! คนกากสัสหมา โลกสวยเหี้ยๆ สวยแบบเกินบรรยายอะ อยู่ๆเหมือน โอ้ววววแม่สาวน้อยข้าตรัสรู้แล้วว่าโลกมันโหดร้ายอ่าาาา โอ้วววววม่สาวน้อยข้านี่โง่เขลาเสียจริงเลย โอ้วววแม่สาวน้อยข้าเป็นต้นเหตุให้ผู้คนต้องตาย ห่าเหวไรมันก็ไม่รู้ ในตอนจบซีซั่น 1 (ตอนที่ 12) คือแทบจะปิดไม่ดูต่อแล้วนะน่าเบื่อฉิบหาย แต่แม่งเชี่ยพอตรัสรู้ปุบอ้าวกลับกลายเป็นมาไล่ฆ่าอย่างโหด เอาจริงผมชอบแบบโหดๆ คือมันไม่โลกสวยและมีความมั่นใจดี หากพระเอกมันคิดได้สักตอนที่ 4 ที่ 5 ผมคงโอเคกว่านี้ แต่นี่แม่งกว่าจะคิดได้ปาเข้าไปครึ่งเรื่อง แต่ยังไม่เท่า Re Zero แม่งกว่าจะคิดได้จบเรื่องพอดี กูก็ทนนั่งดูเพราะคนบอกสนุก เชี่ยยยเดินเรื่องได้โครต
น่าเบื่อบอกเลยไอ้ re zero นี่นะ มาๆนอกเรื่องไป -..- นั้นแหละจากคนกากๆเปลี่ยนใจได้ใน 1 ตอนผมโครตเบื่อการเดินเรื่องแบบนี้เลย ถ้าบอกว่ามันไม่สมเหตุสมผลก็คงไม่ถูกทั้งหมดเพราะบางเรื่องก็ทำแบบนี้ แต่มันมีเหตุที่หนักแน่นพอให้เปลี่ยนความคิด เช่น Noragami จุดเปลี่ยนคือการที่พระเอกถูกขอร้องให้ไปฆ่าคนทั้งตระกูลโดยคนที่มาข้อร้องไม่มีเงินให้แต่ยอมใช้ชีวิตตัวเองเพื่อตอบแทน ถ้าท่านดูเรื่องนี้แล้วจะรู้เลยว่าคนที่ไปขอร้องพระเอกให้ฆ่าคนทั้งตระกูลเป็นคนที่รักตระกูลและหวังดีกับตระกูลมากที่สุด แต่มันมีความซับซ้อนมากกว่านั้น พระเอกก็ไปฆ่าแต่เหลือไว้ 1 คน ก็คือหัวหน้าตระกูลทั้งที่เป็นคนที่ต้องฆ่าเป็นคนแรกแท้ๆ ลองดูเถอะพระเอกได้ชื่อเรียกว่าเป็นเทพแห่งความตาย เทพเจ้าผู้ฆ่าเทพเจ้าอีกทีคือโหดสัสหมารู้จักแต่การฆ่า แต่เปลี่ยนไปเรร่อนขอทาน ไร้ซึ่งอำนาจและความนับถือ แต่เค้ามีความสุข มึงต้องลองไปดูกันเอาเอง คือถ้าแบบนี้เห็นมั๊ยว่ามันมีเหตุหนักแน่นให้เปลี่ยนความคิดหรือจิตใจ มันจะต้อวางโครงเรื่องยาวมาก ถึงจะสมเหตุสมผล หรือจะเป็น Legendary Heroes ซึ่ง 2 เรื่องนี้ก็อยู่ในใจผมเรียบร้อยแล้ว ถ้าท่านดูจะเห็นว่าการจะเปลี่ยนใจเปลี่ยนความเชื่อมันไม่ใช่อะไรง่ายๆ มันต้องวางเรื่องอย่างหนัก เหตุารณ์ต้องสมเหตุสมผล แต่ปัจจุบันที่ผมเห็นมันไม่สมเหตุสมผลเลย มาพูดๆๆๆๆตอนเดียวแม่งตรัสรู้ละ หะะะะ ผมนี่งงเลย ไอ้สัสพูดนิดเดียวมึงตรัสรู้เปลี่ยนใจกลายเป็นตัวเทพเลย มันไม่ใช่ปะวะ แต่ๆๆๆๆ เรียกได้ว่าแทบทุกเรื่องจะดึงประเด็นการตายของใครสักคนมาเป็นจุดทำให้เกิดการเปลี่ยนใจ ผมว่าการตายนั้นเป็นเหตุผลหนักพอให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนความคิดได้ แต่ปัญหาคือคุณต้องดึงอารมณ์ให้คนดูู้สึกร่วมไปด้วยเช่นเศร้าเสียใจ หรือโกรธแค้น ตามตัวละครเพราะพอถึงบทเปลี่ยนผ่านจะรู้สึกอิน แต่เรื่องนี้ผมว่ามันไม่ได้ทำให้รู้สึกมีอารมณ์ร่วมตามไปด้วยเลย แม้จะมีคนตายมากมายทั้งฝั่งมนุษย์และกูลเอง พยายามจะเอาแม่ที่อยู่กับลูกสาวแล้วโดนฆ่าอย่างอนาถ แถมไปฆ่าพ่อเค้าตายอีก ฝั่งกูลกลับไปแก้แค้นฆ่ายอดฝีมือระดับตำนานตาย ไม่รู้หวะ ผมดูแล้วรู้สึกเด็กๆยังไงชอบกล ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมตามไปด้วยเลย หลักๆเป็นเพราะเค้าจงใจวางลักษณะนิสัยของพระเอกมาแบบนั้นแต่แรกแล้ว คือขี้ขลาดตาขาว โลกสวย ผมเปนมานุดนาาาา ม่ายยยยอาวววว ผมเปนคนดี ไอ้สัสขัดใจกูฉิบหาย ผมถึงบอกมาเสมอๆหากใครติดตามและอ่านบทวิจารณ์ผมตลอดว่าพระเอกโลเลมันน่าเบื่อ และวางบทต่อยากโดยเฉพาะช่วงเปลี่ยนผ่านด้านความคิด มันจะโครตไม่สมเหตุสมผล มันไม่มีอารมณ์ร่วมไง เหมือน re zero ที่ผมก็วิจารณ์แบบนี้หละ ถ้าดูเรื่องนี้เสร็จอยากรู้แนวคล้ายกันไปดู Kiseijuu ที่บอกไว้บรรทัดแรกเลย เนื้อเรื่องคล้ายกันแต่เรื่องนี้เทียบไม่ติดเลยแม้แต่น้อย ไปดูเลยพระเอกกาก อ่อนแอ ขี้กลัว แต่เมื่อเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องบางทีเค้าก็มีความกล้า สู้แม้จะรู้ว่าไม่ชนก็ตาม แถมพอรู้ว่าในตัวมีปีศาจ (ปรสิต) แค่เวลาไม่นานพระเอกยอมรับและพยายามเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้อยู่ร่วมกันได้ แถมคนตายเยอะเหี้ยๆที่มันดึงอารมณ์ร่วมได้เพราะเค้าเอาคนที่สำคัญมากๆตายไงหละ แต่การ์ตูนปัจจุบันใจไม่กล้า มีแต่ตัวประกอบตาย ไอ้ห่าาา มึงลองให้นางเอกตายดิ เอออันนั้นสมเหตุสมผลที่พระเอกจะโกรธและคิดได้ในตอนเดียว เอาเถอะวิจารณ์มาเยอะละเรื่องนี้จัดอยู่ในระดับทั่วไปมากๆออกแนวน่าเบื่อเสียด้วยซ้ำ ผมให้คะแนนที่ 6/10 เห็นว่าจะมีภาคต่อเป็นไปได้ว่าผมอาจจะไม่ดูภาคต่อแล้ว ^^
ธรรมดาต่ด้วยอุบัติเหตุจนเกือบตายทำให้แพทย์ต้องปลูกถ่ายอวัยวะซึ่งอวัยวะที่ได้นั้นกลับเป็นของกูลมิใช่จากมนุษย์ พระเอกของเราจึงเปรียบเสมือนครึ่งปีศาจครึ่งมนุษย์ ดังนั้นแล้วการจะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติก็คงมิสามารถทำได้อีกต่อไป และพระเอกก็เป็นคนเดียวที่สามาถเข้าใจความรู้สึก ความนึกคิดของทั้ง 2 ฝ่ายระหว่างกูลกับมนุษย์ได้เพราะเคยใช้ชีวิตอยู่ในโลกทั้ง 2 แบบ ดังนั้นสงครามฆ่าล้างระหว่างกูลกับมนุษย์จะจบลงแบบไหน พระเอกของเราจะสามารถหาจุดร่วมได้หรือไม่ น่าติดตามครับต้องลองดูเอาเอง. . . โดยส่วนตัวผมว่าหนังทำออกมาได้ดีทีเดียว เสียงตอบรับก็เยอะมาก แต่ไม่รู้เป็นอะไรพักหลังๆผมแทบไม่มีอารมณ์ร่วมหรือเศร้าไปกับตัวที่หนังพยายามสื่อออกมาเลย เรื่องนี้ก็เช่นกันมีแต่คนบอกตอนจบเศร้ามาก ร้องไห้น้ำตาแตกกันเลย แต่ผมเฉยๆนะนี่ผมแปลกรึเปล่า? อย่างที่เกรินไปในช่วงต้นว่าคล้ายคลึงกับเรื่อง Kiseijuu มากเพราะเนื้อเรื่องแบบนี้ไม่สามารถหาข้อลงตัวได้แน่ๆต่างฝ่ายต่างต้องทำเพื่อความอยู่รอดของสายพันธุ์ตนเองเท่านั้น โดยรวมช่วงแรกน่าเบื่อมาก (ตอนที่ 1-12) คือเป็นเหมือนบทเกริ่นว่ากูลคืออะไรมีการดำรงชีวิตแบบไหนมีกี่ประเภทและพระเอกกลายมาเป็นครึ่งกลูได้อย่างไร มีแค่นั้นแหละพระเอกเราก็สายกากอีกตามเคย ขี้กลัวและโครตโลกสวย ดูแล้วขัดหูขัดตาฉิบหายแต่พอภาคหลัง (ตอนที่ 13 - 24) พระเอกมันเปลี่ยนไปโหดสัส แบบไม่ค่อยสมเหตุสมผลที่บอกว่าไม่สมเหตุสมผลนี่หมายถึงด้านจิตใจนะ ด้านฝีมือมันเก่งเพราะได้รับพลังจากกูล แต่ด้านจิตใจนี่ซิ!!! คนกากสัสหมา โลกสวยเหี้ยๆ สวยแบบเกินบรรยายอะ อยู่ๆเหมือน โอ้ววววแม่สาวน้อยข้าตรัสรู้แล้วว่าโลกมันโหดร้ายอ่าาาา โอ้วววววม่สาวน้อยข้านี่โง่เขลาเสียจริงเลย โอ้วววแม่สาวน้อยข้าเป็นต้นเหตุให้ผู้คนต้องตาย ห่าเหวไรมันก็ไม่รู้ ในตอนจบซีซั่น 1 (ตอนที่ 12) คือแทบจะปิดไม่ดูต่อแล้วนะน่าเบื่อฉิบหาย แต่แม่งเชี่ยพอตรัสรู้ปุบอ้าวกลับกลายเป็นมาไล่ฆ่าอย่างโหด เอาจริงผมชอบแบบโหดๆ คือมันไม่โลกสวยและมีความมั่นใจดี หากพระเอกมันคิดได้สักตอนที่ 4 ที่ 5 ผมคงโอเคกว่านี้ แต่นี่แม่งกว่าจะคิดได้ปาเข้าไปครึ่งเรื่อง แต่ยังไม่เท่า Re Zero แม่งกว่าจะคิดได้จบเรื่องพอดี กูก็ทนนั่งดูเพราะคนบอกสนุก เชี่ยยยเดินเรื่องได้โครต
น่าเบื่อบอกเลยไอ้ re zero นี่นะ มาๆนอกเรื่องไป -..- นั้นแหละจากคนกากๆเปลี่ยนใจได้ใน 1 ตอนผมโครตเบื่อการเดินเรื่องแบบนี้เลย ถ้าบอกว่ามันไม่สมเหตุสมผลก็คงไม่ถูกทั้งหมดเพราะบางเรื่องก็ทำแบบนี้ แต่มันมีเหตุที่หนักแน่นพอให้เปลี่ยนความคิด เช่น Noragami จุดเปลี่ยนคือการที่พระเอกถูกขอร้องให้ไปฆ่าคนทั้งตระกูลโดยคนที่มาข้อร้องไม่มีเงินให้แต่ยอมใช้ชีวิตตัวเองเพื่อตอบแทน ถ้าท่านดูเรื่องนี้แล้วจะรู้เลยว่าคนที่ไปขอร้องพระเอกให้ฆ่าคนทั้งตระกูลเป็นคนที่รักตระกูลและหวังดีกับตระกูลมากที่สุด แต่มันมีความซับซ้อนมากกว่านั้น พระเอกก็ไปฆ่าแต่เหลือไว้ 1 คน ก็คือหัวหน้าตระกูลทั้งที่เป็นคนที่ต้องฆ่าเป็นคนแรกแท้ๆ ลองดูเถอะพระเอกได้ชื่อเรียกว่าเป็นเทพแห่งความตาย เทพเจ้าผู้ฆ่าเทพเจ้าอีกทีคือโหดสัสหมารู้จักแต่การฆ่า แต่เปลี่ยนไปเรร่อนขอทาน ไร้ซึ่งอำนาจและความนับถือ แต่เค้ามีความสุข มึงต้องลองไปดูกันเอาเอง คือถ้าแบบนี้เห็นมั๊ยว่ามันมีเหตุหนักแน่นให้เปลี่ยนความคิดหรือจิตใจ มันจะต้อวางโครงเรื่องยาวมาก ถึงจะสมเหตุสมผล หรือจะเป็น Legendary Heroes ซึ่ง 2 เรื่องนี้ก็อยู่ในใจผมเรียบร้อยแล้ว ถ้าท่านดูจะเห็นว่าการจะเปลี่ยนใจเปลี่ยนความเชื่อมันไม่ใช่อะไรง่ายๆ มันต้องวางเรื่องอย่างหนัก เหตุารณ์ต้องสมเหตุสมผล แต่ปัจจุบันที่ผมเห็นมันไม่สมเหตุสมผลเลย มาพูดๆๆๆๆตอนเดียวแม่งตรัสรู้ละ หะะะะ ผมนี่งงเลย ไอ้สัสพูดนิดเดียวมึงตรัสรู้เปลี่ยนใจกลายเป็นตัวเทพเลย มันไม่ใช่ปะวะ แต่ๆๆๆๆ เรียกได้ว่าแทบทุกเรื่องจะดึงประเด็นการตายของใครสักคนมาเป็นจุดทำให้เกิดการเปลี่ยนใจ ผมว่าการตายนั้นเป็นเหตุผลหนักพอให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนความคิดได้ แต่ปัญหาคือคุณต้องดึงอารมณ์ให้คนดูู้สึกร่วมไปด้วยเช่นเศร้าเสียใจ หรือโกรธแค้น ตามตัวละครเพราะพอถึงบทเปลี่ยนผ่านจะรู้สึกอิน แต่เรื่องนี้ผมว่ามันไม่ได้ทำให้รู้สึกมีอารมณ์ร่วมตามไปด้วยเลย แม้จะมีคนตายมากมายทั้งฝั่งมนุษย์และกูลเอง พยายามจะเอาแม่ที่อยู่กับลูกสาวแล้วโดนฆ่าอย่างอนาถ แถมไปฆ่าพ่อเค้าตายอีก ฝั่งกูลกลับไปแก้แค้นฆ่ายอดฝีมือระดับตำนานตาย ไม่รู้หวะ ผมดูแล้วรู้สึกเด็กๆยังไงชอบกล ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมตามไปด้วยเลย หลักๆเป็นเพราะเค้าจงใจวางลักษณะนิสัยของพระเอกมาแบบนั้นแต่แรกแล้ว คือขี้ขลาดตาขาว โลกสวย ผมเปนมานุดนาาาา ม่ายยยยอาวววว ผมเปนคนดี ไอ้สัสขัดใจกูฉิบหาย ผมถึงบอกมาเสมอๆหากใครติดตามและอ่านบทวิจารณ์ผมตลอดว่าพระเอกโลเลมันน่าเบื่อ และวางบทต่อยากโดยเฉพาะช่วงเปลี่ยนผ่านด้านความคิด มันจะโครตไม่สมเหตุสมผล มันไม่มีอารมณ์ร่วมไง เหมือน re zero ที่ผมก็วิจารณ์แบบนี้หละ ถ้าดูเรื่องนี้เสร็จอยากรู้แนวคล้ายกันไปดู Kiseijuu ที่บอกไว้บรรทัดแรกเลย เนื้อเรื่องคล้ายกันแต่เรื่องนี้เทียบไม่ติดเลยแม้แต่น้อย ไปดูเลยพระเอกกาก อ่อนแอ ขี้กลัว แต่เมื่อเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องบางทีเค้าก็มีความกล้า สู้แม้จะรู้ว่าไม่ชนก็ตาม แถมพอรู้ว่าในตัวมีปีศาจ (ปรสิต) แค่เวลาไม่นานพระเอกยอมรับและพยายามเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้อยู่ร่วมกันได้ แถมคนตายเยอะเหี้ยๆที่มันดึงอารมณ์ร่วมได้เพราะเค้าเอาคนที่สำคัญมากๆตายไงหละ แต่การ์ตูนปัจจุบันใจไม่กล้า มีแต่ตัวประกอบตาย ไอ้ห่าาา มึงลองให้นางเอกตายดิ เอออันนั้นสมเหตุสมผลที่พระเอกจะโกรธและคิดได้ในตอนเดียว เอาเถอะวิจารณ์มาเยอะละเรื่องนี้จัดอยู่ในระดับทั่วไปมากๆออกแนวน่าเบื่อเสียด้วยซ้ำ ผมให้คะแนนที่ 6/10 เห็นว่าจะมีภาคต่อเป็นไปได้ว่าผมอาจจะไม่ดูภาคต่อแล้ว ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น